oh nee ... een broek! maar mama toch ...

Roxanne is geen broekenfan, zoveel is duidelijk. Maar toch probeerde ik haar nog eens te overtuigen want ik moet toegeven dat ik zelf een broek vaak handiger vind dan kousenbroeken en jurkjes.
Het charmeoffensief begon met een streelzachte sweater uit roestkleurige Nicky velours. De leuke gestreepte boordjes maken de trui een tikkeltje sportiever. Na de eerste pasbeurt viel de trui alvast in de smaak, stap 1 geslaagd :).




De stof van de broek had ze eerder al gezien en goedgekeurd (jaja mijn 4 jarige heeft een mening) maar ze was er wel van overtuigd dat ik er een jurkje uit ging maken. Toen ik aan het naaien was was ze al eens komen kijken met een goedkeurende blik. De goedkeurende blik veranderde in een verbaasde blik toen we gingen passen, oh nee ... een broek! Maar mama, ik wil geen broek, ik wil een jurkje! Met de nodige overtuigingskracht (en chips als chantagemiddel) wou ze de broek toch passen. Haar verbaasde blik veranderde in een blij gezichtje toen ze voelde hoe zacht de broek was en opmerkte dat hij zelfs wat glitterig was (nvdr; blinkend stofje). Toen ze de sweater erboven mocht aandoen was de set definitief goedgekeurd. Tijd voor foto's!

(patronen; trui: de dromenfabriek, broek: lulu broek La Maison Victor 3/2017)

Ps. na de foto's vroeg ze; mama mag ik nu terug een jurkje aan? Missie nog niet volledig geslaagd dus maar nu wel een broek in de kast die zonder geruzie aangedaan zal worden. Tjah kleuters van 4 ... ik hou mijn hart al vast voor de komende 14 jaar ...